Susma hakkı bağlamında birtakım ceza muhakemesi işlemlerinin değerlendirilmesi
Künye
İnce Tunçer, A. (2018). Susma hakkı bağlamında birtakım ceza muhakemesi işlemlerinin değerlendirilmesi. AndHD, 4 (2), 355-379.Özet
İsnat altında bulunan kimsenin beyanda bulunmaya ve kendisi aleyhinde delil vermeye zorlanamamasını ifade eden susma hakkı, şüpheli/sanığın iradesi ile ceza muhakemesinin maddi gerçeği bulma amacı arasında bir sınır oluşturur. Susma hakkı, sessizliğin şüpheli/sanık aleyhine kullanılamaması ve şüpheli/sanığın kendisini suçlayacak nitelikle delil vermeye zorlanamaması olmak üzere iki unsurdan oluşmaktadır. Bazı ceza muhakemesi işlemleri ve koruma tedbirlerinin uygulanması sırasında susma hakkını kullanılıp kullanılamayacağı, şüpheli/sanık üzerinde zor kullanılmasının kendisi aleyhinde delil vermeye zorlanma yasağına aykırılık oluşturup oluşturmayacağı tartışmalıdır.
Bu bağlamda çalışmada susma hakkına ilişkin temel bilgiler verildikten sonra; şüpheli ve sanığın kimlik bilgilerine ilişkin beyanda bulunmayı reddetmesi, beden muayenesi ve vücuttan örnek alınması ile fizik kimliğin tespiti tedbirleri açısından tartışmalı noktalar ortaya konmuştur. The right to silence, which states that no one under charge cannot be compelled to make a
statement and give evidence against himself/herself, constitutes a limit between the will of the
suspect/accused and the purpose of the criminal procedure to find the material truth. The right to
silence consists of two elements: the silence cannot be used against the suspect/accused and
the suspect/accused cannot be forced to give evidence to blame him/her. It is debatable whether
or not the right to silence can be exercised during the implementation of some criminal procedure
and protection measures, and whether the use of force on the suspect/accused constitutes a
violation of the ban on being forced to give evidence against him/her. In this context, after giving
basic information about the right to silence in the study; controversial points have been put forward in terms of the refusal of the suspect/accused to make a statement about his/her identity
information, physical examination and taking body sample and determining of physical identity.
Kaynak
Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi DergisiCilt
4Sayı
2Bağlantı
https://hdl.handle.net/11421/22985Koleksiyonlar
- Cilt :4 Sayı (2) [7]
- Makale Koleksiyonu [24]