Açık Eğitsel Kaynaklardan Açık Eğitsel uygulamalara: Türk yükseköğretimi bağlamında ekolojik bakış açısıyla bir değerlendirme

Abstract

Eğitimde açıklık; birçok evrensel değeri niteleyen, felsefi dayanakları olan, kapsamlı ve çok boyutlu bir kavramdır. Bu özelliği, eğitimde açıklık kavramını kendi ekolojisinde değerlendirmeyi önemli ve gerekli kılmaktadır. Bu bakış açısıyla eğitimde açıklık; öğrenenler, açık eğitsel kaynaklar ve açık eğitsel uygulamalar kapsamında incelenmiş ekolojik bir bakış açısıyla nitel durum çalışması kullanılarak Türkiye ve Türk yükseköğretimi bağlamında değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre açık eğitsel kaynaklar ve açık eğitsel uygulamalara yönelik öğrenenlerin talep potansiyeli yüksektir. Bununla beraber niceliksel olarak öğrenen sayısı yüksek olmasına karşın bu tür açık eğitsel kaynak ve uygulamalara yönelik farkındalık azdır. Açık eğitsel kaynaklara yönelik farklı girişimlerde bulunulmuş ancak zihinsel ve kurumsal dönüşüm sağlanamadığı için sürdürülebilir bir başarı elde edilememiştir. Açık eğitsel uygulamalar bağlamında değişimin nano düzeyden mikro, mezo ve makro düzeye doğru ilerlemesi gerektiği düşünülmektedir. Araştırma bulguları eğitimde açıklığa yönelik çalışmaların birbirinden bağımsız olduğunu, süreklilik arz etmediğini, başka bir ifadeyle bir ekoloji içerisinde birbiriyle ilişkilendirerek kapsayıcı bir yaklaşımla dönüşümün hedeflenmediğini, dolayısıyla sürdürülebilir bir başarı elde edilemediğini göstermektedir. Araştırma bulguları doğrultusunda özünde açıklık kavramı olan stratejilerin belirlenmesi, eylem planlarının oluşturulması, politikaların geliştirilmesi önerilmektedir

Openness in education is a comprehensive and multidimensional concept that characterizes many universal values and has philosophical grounds. This makes it necessary to evaluate the concept of openness in education in its own ecology. In this sense, openness in education was investigated in the context of learners, open educational resources, and open educational practices; with an ecological lens, using qualitative case study in openness in education is evaluated in Turkey and the Turkish higher education context. According to the research findings, there is a high potential of learner demand for open educational resources and open educational practices. However, although there is a high number of learners in quantitative terms, there is little awareness ofsuch open educational resources and practices in qualitative terms. Different attempts have been made towards open educational resources, but no sustainable success has been achieved since intellectual and institutional transformation has not been achieved. In the context of open educational practices, it is thought that change should move from nano level to micro, meso and macro level accordingly. Research findings indicate that efforts on openness in education are independent of each other are not continuous, in other words, these efforts are not intended to be transformed with an inclusive approach by associating each other within an ecology and thus a sustainable success cannot be achieved. In line with the findings of the research, it is recommended to identify the strategies, to develop action plans and to develop policies which regard openness in education as a core value.