Antimitotik Olduğu Düşünülen Bazı Kimyasalların Retiküloen- Dotelial Sistem (Res) Üzerine Etkileri
Özet
Günümüzde doğal ya da yapay bir çok kimyasal bileşiğin antimitotik etkisinin bilinmesine karşın, etki mekanizmaları hakkında oldukça az bilgiye rastlanılmaktadır. Antimitotik olduğu bilinen kimyasal bir bileşen model alınarak sentetik yolla elde edilmiş olan Bis tetrathiafulvalene türevlerinin, mitotik inhibitör etkili olabileceği düşünülmüştür. Bu yolla yapay olarak sentez edilen ve T3, T5 olarak kodlanmış maddelerin formül yapısından yola çıkılarak antimitotik olabileceği düşünülmüş ve çalışmamızın kimyasal deney materyalini oluşturmuştur. Yaşam boyu mitotik aktivite gösteren hücreler içeren retiküloendotelial sistem (RES)’ deki bazı dokular üzerine olası etkileri araştırılmıştır. Sentez edilen bu kimyasalların, in vivo olarak test edilmesine yönelik olan bu çalışmada kullanılan test materyallerinin olası etkilerini gösterebilmek amacıyla kan, kemik iliği ve dalak dokuları incelenmiş ve bu konuda bir test yöntemi de geliştirilmeye çalışılmıştır. Kimyasal maddelerin hedef dokular üzerindeki antimitotik etkileri, kontrol grupları ile deney grupları karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Yapılan çalışmanın sonucunda, test edilmiş olan kimyasal maddelerin antimitotik etkili olduğu söylenebilir. Nowadays, many natural or artificial chemicals are known as mitotic inhibitors but the information about their effect mechanisms is very little. Bis tetrathiafulvalene strains, which were synthesized by using an antimitotical chemical compound as a model, were thought to have mitotic inhibitor effects. Thus, chemicals with codenames T3 and T5, were synthesized with the way mentioned above and these chemicals became the main chemical materials of our research . Possible effects of these chemicals were investigated on some tissues of reticuloendothelial system (RES) which includes particular cells showing mitotic activitiy for the life. In this study, which was devoted to in vivo testing of the synthesized chemicals, to investigate the effects of test materials, blood, bone marrow and spleen tissues were examined and also a test method were tried to be developed about this subject. The antimitotic effects of the chemical materials on target tissues were evaluated comperatively both between test groups and between control groups. As a result of this study, it can be concluded that the tested chemical materials have antimitotic effects.
Kaynak
Anadolu Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi A - Uygulamalı Bilimler ve MühendislikBağlantı
https://hdl.handle.net/11421/676Koleksiyonlar
- Cilt.07 Sayı.1 [24]