Türkiye'deki Dil Ve Konuşma Terapistlerinin Otizm Alanındaki Eğitim ve Klinik Bilgilerinin Belirlenmesi
Özet
Otizm ve yaygın gelişimsel bozukluk şemsiye terimi altında yer alan diğer bozukluklarda, ortak görülen problem iletişim ve dil alanlarında yaşanan sorunlardır. Otizmli bireylerin büyük bir çoğunluğunda görülen dil ve iletişim problemlerinin giderilmesinde özel eğitim alanında çalışan uzmanların yanı sıra dil ve konuşma terapistlerinin de önemli sorumlulukları bulunmaktadır. Bu çalışmada dil ve konuşma terapistlerinin otizm alanındaki eğitim ve klinik bilgilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, 52 maddeden oluşan bir anket uyarlanmıştır. Dil ve konuşma terapistliği lisansüstü programlarından mezun olan 85 uzman dil ve konuşma terapistine anket formu gönderilmiş ve 61 anket geri dönmüştür. Çalışmada anket aracılığıyla betimsel model kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; dil ve konuşma terapistliği eğitimi kapsamında, otizmle doğrudan ilişkili derslerin yer almadığı, otizmle bir şekilde ilişkili derslerin sayısı, bu derslerde otizmin ele alınma süresi ve klinik eğitim boyunca çalışılan otizmli birey sayısının sınırlı olduğu görülmektedir. Dil ve konuşma terapistlerinin çok büyük bir kısmı otizmli bireyler için uygun müdahale hedefleri belirleme ve otizmli bireyle eğitim sunma konularında kendilerini yeterli hissetmemekte, ayrıca “otizm” konusunda eğitim ve klinik deneyimlerini yeterli görmemektedir. The common problems in autism and other disorders that fall under the umbrella term ‘pervasive developmental disorder’ are difficulties in communication and language. When considering communication and language problems of the individuals with autism, speech and language therapists play an essential role in addition to special education specialists. The study aims to determine speech and language therapists’ training and clinical knowledge in autism. For this purpose, 52-item-survey was adapted to Turkish. The survey was mailed to 85 speech and language therapists and 61 of them returned. The study followed a survey design. Results show that there were no courses directly related to autism in speech and language therapy graduate program. The courses that are in some ways related to autism, the duration of discussion on autism in these courses and the number of cases with autism that are worked with during the course of the clinical education are limited. Most speech and language therapists do not feel competent on setting appropriate intervention goals for children with autism and training them. Also they do not feel that their education and clinical experiences in the field of autism are sufficient.
Kaynak
Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler DergisiBağlantı
https://hdl.handle.net/11421/55Koleksiyonlar
- Cilt.13 Sayı.4 [12]