Japonya dış politikasının dönüşümü: insan güvenliği odaklı dış politika tercihinin nedenleri üzerine bir değerlendirme

Abstract

Militarist, milliyetçi ve saldırgan Japonya, İkinci Dünya Savaşı’nda yenildikten sonra anayasal pasifizm dönemine girmiştir. Soğuk Savaş boyunca anti militarist ve barışçıl bir ülke olan Japonya, bu dönemde düşük profilli bir dış politika takip etmiştir. Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle değişen uluslararası konjonktürde Japonya, önemli bir güç olmak istemektedir. Ekonomik dev, askeri cüce olmanın ötesine geçmek isteyen ve uluslararası politikada görünür olmayı arzulayan Japonya, insan güvenliği kavramını bir anahtar olarak değerlendirmek istemiştir. İnsan güvenliği odaklı bir dış politika programı benimseyen Japonya, bu sayede yumuşak gücünü artırmakta ve sert güç girişimlerini meşrulaştırmaktadır. Bu makalede Japonya’nın insan güvenliği odaklı dış politika programını, konstrüktivist öğelerden ziyade realist kaygılar sebebiyle tercih ettiği savunulmaktadır.