Çağdaş heykel sanatında temsil stratejisi olarak küçük ölçekli insan figürleri

Abstract

Araştırmada çağdaş heykel sanatında yer alan figür pratiklerinde küçük ölçeğin bir temsiliyet tercihi ve bağlam unsuru olarak ele alınması durumu; çağdaş sanat kapsamında değişen ölçek algısı doğrultusunda ölçekte indirgemenin/ ölçek manipülasyonun ne ifade ettiği çözümlenerek ele alınmaktadır. Araştırma, figüratif heykelde küçük ölçek tercihinin sanatçıların ele aldığı eser temalarına olan etkilerini, çağdaş heykel sanatı içerisinde öne çıkan; Isaac Cordal, Ron Mueck, Tomoaki Suzuki ve Stephan Balkenhol gibi sanatçıların eserleri ışığında sorgulamaya açmaktadır. Araştırmaya konu olan kavramların ve eserlerin çözümlemelerine yönelik; kuramsal içeriği oluşturmak amacıyla literatür taranmıştır. Ulaşılan verilerden araştırmacının konuyla ilgili düşüncelerini destekleyen kaynaklar seçilmiştir. Kaynaklardan elde edilen veriler, salt alıntı şeklinde bırakılmamış, araştırmaya bağlı olarak konu ile ilgili tespitlerde bulunulmuş, alıntılar sorgulanarak yorumlanmış/ çözümlenmiştir. Bu anlamda araştırma genelinde, değerlendirmeye alınan sanatçıların eserleri üzerinden çözümlemelerinde yardımıyla; figür pratiklerinde indirgenmiş ölçeğin varoluşsal ve toplumsal yeni bağlamları keşfetmek ve izleyiciye iletmek amacıyla sıklıkla değişime sokulan bir nitelik olduğu, bedenin/insan formunun görsel ve kavramsal yönlerini varoluşsal çerçeveler içinde aktarmak için temel çıkış noktalarından biri olmak adına önemli roller üstlendiği, izleyiciyi mevcut fiziksel zaman ve mekân algısından koparma potansiyeli taşıdığı, kişisel yaşam örüntülerine, psikolojiye dönük olarak izleyiciyi etkilediği dolayısıyla iç gözlemsel tefekküre teşvik ettiği, sonuç olarak heykelsi hikâye anlatımının sınırlarını da yeniden tanımladığı bulgular dahilinde söylenebilir.