Üniversite öğrencilerinin çevrimiçi öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin incelenmesi
Künye
Demir, S, Eren, E. (2021). Üniversite öğrencilerinin çevrimiçi öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin incelenmesi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (AUJEF), 5 (2), 144-163.Özet
Bu araştırmanın amacı; bir devlet ile bir vakıf üniversitesinde, meslek yüksekokulunda öğrenim gören öğrencilerin çevrimiçi öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin incelenmesidir. Tarama modelinde desenlenen araştırmanın örneklemini 2020-2021 eğitim-öğretim yılı güz döneminde İngilizce I dersini alan birinci sınıf ön lisans öğrencileri (n=1392) oluşturmuştur. Araştırmanın verileri kişisel bilgi formu ile Demir (2015) tarafından geliştirilen ve altı boyuttan oluşan ‘Üniversite Öğrencilerinin E-öğrenmeye Hazırbulunuşluk Ölçeği’ ile toplanmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde, aritmetik ortalama ve standart sapma gibi betimsel analizler ile bağımsız gruplar t-testi, Scheffe ve Games-Howell testi hesaplamalarından oluşan tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmada öğrencilerin çevrimiçi öğrenmeye ilişkin genel hazırbulunuşluk düzeylerinin yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ölçeğin alt boyutlarına göre incelendiğinde öğrencilerin “internet öz-yeterliği” boyutunda çok yüksek, “çevrimiçi iletişim öz-yeterliği”, bilgisayar öz-yeterliği”, “kendi kendine öğrenme” ve “öğrenen kontrolü” boyutlarında yüksek, “e-öğrenmeye yönelik motivasyon” boyutunda ise düşük düzeyde hazırbulunuşluğa sahip oldukları belirlenmiştir. Çevrimiçi öğrenmeye hazırbulunuşluk, ölçeğin genelinde cinsiyete göre farklılık göstermezken, “bilgisayar öz-yeterliği”, “internet öz-yeterliği” ve “çevrimiçi iletişim öz-yeterliği” boyutlarında erkekler; “kendi kendine öğrenme” alt boyutunda ise kadınlar lehine anlamlı bir fark göstermektedir. Yaşa göre, ölçeğin genelinde ve “e-öğrenmeye yönelik motivasyon” alt boyutunda yaşı büyük öğrencilerin lehine anlamlı farklılık bulunmaktadır. İnternete erişim olanağına göre, ölçeğin genelinde ve tüm alt boyutlarda internet erişim imkânı daha çok olan öğrencilerin lehine anlamlı farklılık bulunmaktadır. Son olarak, çevrimiçi ortamda ders alma deneyimine göre, ölçeğin genelinde ve “e-öğrenmeye yönelik motivasyon” boyutu hariç diğer alt boyutlarda çevrimiçi ders alma deneyimine sahip olan öğrencilerin lehine anlamlı bir farklılık bulunmaktadır.
Kaynak
Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (AUJEF)Cilt
5Sayı
2Bağlantı
https://hdl.handle.net/11421/28526Koleksiyonlar
- Cilt: 5 Sayı: 2 [6]