Panel veri ile Türkiye’nin dış ticaretinin Marshall-Lerner şartı çerçevesinde analizi

Abstract

Marshall-Lerner hipotezi, ihracat ve ithalatın fiyat esnekliklerinin mutlak değer olarak toplamı birden büyükse, ulusal paranın değer kaybının ticaret dengesi üzerinde olumlu etkiye sahip olacağını belirtir. Bu çalışmada, Türkiye’nin önemli ticaret ortakları (Çin, Almanya, İtalya, Fransa, ABD, İspanya, İngiltere ve Rusya) arasındaki ticaret dengesinin uzun dönemde, Türk lirasının değer kaybı ile olumlu etkilenip etkilenmeyeceği ampirik olarak araştırılmıştır. Birleşmiş Milletlerden alınan 1993-2014 dönemine ait yıllık verilerle yapılan Westerlund hata düzeltmeye dayalı panel eşbütüleşme testi ve FGLS yöntemi sonuçları, MarshallLerner şartının geçerli olmadığını ifade etmektedir. Bununla birlikte, ulusal gelir artışı, pozitif gelir esnekliği nedeniyle ithalatı artırırken ticaret dengesi üzerinde olumsuz etkiye sahip olmaktadır.

The Marshall-Lerner hypothesis refers to the condition that an exchange rate devaluation will improve the trade balance if sum of price elasticity of exports and imports in absolute term is more than one. In this paper, emprical approaches are applied to investigate the validity of Marshall-Lerner condition, i.e. whether real depreciation of Turkish lira is an effective way of improving the trade balance of Turkey with its main trading partners (China, Germany, Italy, France, USA, Spain, UK and Russia) in the long run. Using annual data from United Nation from 1993 to 2014, and aplying Westerlund error-correction-based panel cointegration tests and FGLS approaches, our results fail to show the validity of Marshall-Lerner condition. However, it is observed that an increase in domestic income will stimulate imports because of positive income elasticity and negatively affect the trade balance.