İş yerinde yalnızlık ve işten ayrılma niyetine etkisi: Akademisyenler üzerine bir uygulama

Abstract

Yalnızlık, hayatın her alanında olduğu gibi iş yerinde de görülebilmekte ve bireyi olumsuz etkilemektedir. Bireyi olumsuz etkilemesine ve yaygın görülmesine karşın iş yerinde yalnızlığın işten ayrılma niyetine olan etkisi ile ilgili oldukça az sayıda görgül çalışma bulunmaktadır. Nitekim literatürde Türkiye’deki akademisyenlerin gerek iş yerinde yalnızlık düzeyleri gerekse işten ayrılma niyetleri konusunun yeterince incelenmediği görülmektedir. Bu nedenle makalenin amacı, akademisyenlerin iş yerindeki yalnızlık düzeyini araştırmak ve bunun işten ayrılma niyetine etkisini ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda tasarlanan anket devlet üniversitelerinde çalışan 251 akademisyen üzerinde uygulanmıştır. Elde edilen verilerin analiz edilmesi sonucunda akademisyenlerin iş yerinde yalnızlık düzeyleri düşük bulunmuştur. İş yerinde yalnızlık düzeyinin yaşa, çalışma alanına, unvana, yöneticilik görevine ve ders yüküne göre anlamlı bir farklılık göstermediği buna karşın cinsiyete, medeni duruma ve ücret memnuniyetine göre anlamlı şekilde farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Çalışmada akademisyenlerin iş yerinde yalnızlık düzeyleri ile işten ayrılma niyetleri arasında anlamlı ve pozitif yönlü orta derece bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Ayrıca iş yerinde yalnızlığın işten ayrılma niyetini olumlu yönde etkilediği sonucuna ulaşılmıştır.

Loneliness, like in all spheres of life, is a state that can be experienced at a work place as well and have a negative impact on the individual. Despite its negative impact on the individual and its frequency in the society at large, there have been only few empirical studies examining the effect of loneliness at workplace on the employees’ intention to leave. In fact, it is clearly seen that issues of neither the level of loneliness of the academicians in Turkey at the work place nor their intentions to quit have not sufficiently been examined. Therefore, the purpose of this article is to investigate the level of loneliness of academicians at the work place and reveal its impact on their intentions to quit. The questionnaire designed for this purpose was applied on a total of 251 academicians at state universities. As a result of the analyses of the data obtained, the level of loneliness of the academicians at the work place was found to be low. The data analyses revealed that while loneliness at the work place did not significantly differ according to age, working field, academic title, managerial position and course load, it actually significantly differed in respect of gender, marital status and pay satisfaction. It was also revealed that there was a medium level of significant and positive correlation between the loneliness level of academicians and their intention to quit. Additionally, it also turned out that loneliness at work place positively impacted the intention to leave.