Türkiye’de Bölgesel Gelir Dağılımının İller Düzeyinde Analizi: 1990-2006

Abstract

Bu çalışmada, Türkiye’de bölgesel gelir dağılımının 1990-2006 dönemindeki gelişimi il düzeyinde Kişi Başına Gayrisafi Yurt içi Hasıla (KBGSYH) ve Kişi Başına Milli Gelir (KBMG) rakamları kullanılarak, neoklasik yakınsama hipotezi açısından analiz edilmiş ve bölgesel gelir farklılıklarının nedenleri incelenmiştir. Bölgesel eşitsizlik ölçütleri, Türkiye’de KBMG’in, KBGSYH’ya göre daha dengeli dağıldığını göstermiştir. Bölgesel gelir eşitsizlikleri 1990-2001 döneminde azalmıştır. Bölgesel eşitsizliklerde ki azalma eğilimi KBMG için devam etse de KBGSY düzeyindeki eşitsizlikler 2001-2006 döneminde artmaya başlamıştır. Yatay kesit analizi sonuçları KBGSYH’ nın illerin sermaye stoku, iş gücü, insan sermayesi ve hizmet sektörünün verimliliği ve kentleşme oranı değişkenleri tarafından açıklandığını göstermiştir. KBMG, yeniden dağılım politikaları tarafından belirlenmekte ve kamuda istihdam, siyasi temsil ve kalkınmada öncelikli yöreler tarafından açıklanmaktadır. Çalışmanın bulguları Türkiye’de bölgeler arasındaki ekonomik eşitliğin sağlanması için bölgesel politikaların gerekli olduğunu göstermiştir.

In this study, regional income distribution in Turkey during 1990-2006 period are analyzed in terms of neoclassic convergence hypothesis by using provinces level Per Ca-pita Gross Domestic Production (PCGDP) and Per Ca-pita Income (PCI) and the reasons of regional income gaps are examined. Regional inequality measures indicated that the PCI distribution is more equal than the PCGDP distribution. Regional income disparities decreased during 1990-2001. Although the tendency of decrease in regional disparity continues for the PCI, disparities for the PCGDP started to increase during 2001-2006. The results of the cross-section analysis denote that the PCGDP is explained by the variables of province’s capital stock, work force, human capital, service sector productivity and urbanization ratio. The PCI is determined by the redistribution policies and explained by the variables such as employment in public sector, political representation and priority provinces for development. Findings of the study reveal that regional policies are required for the economic equality between regions in Turkey.