Tarihsel süreç içinde heykel formu

Abstract

Heykel, Arkaik dönemde kazandığı klasik yapısını 20.yüzyılın başına kadar değiştirmeden tekrarlamıştır. Heykel sanatında yapısal bir değişim süreci 20. yüzyılın başından itibaren başlamıştır. Heykel sanatındaki yeni yapılanma 1950-60 yıllarından sonra hem resim sanatında, enstalasyon, asamblaj gibi yönelimlerin hem de disiplinlerarası ilgilerin odak noktası olmuştur. Bugün üç boyut kazanmış hazır nesne, buluntu nesne, asamblaj gibi uygulamalar, Minimal Sanat, Arazi Sanatı gibi hareketler, heykel kavramını öne çıkaran pratiklerdir. Bu çalışmada heykelin en temel yapısında bulunan üç boyut, mekân, hacim gibi kavramların hem heykel sanatının kendi yapısındaki yeri hem de günümüzdeki heykelsi yapılara etkileri incelenecektir.

Sculpture has repeated its classical structure gained during Archaic period until beginning of 20th century without changing. A structural changing process within sculpture art has begun since the beginning of the 20th century. The structure in the art of sculpture has become focus point both in trends such as art of painting, installation, assamblage and interdisciplinary interests after 1950s and 1960s. Three dimensional applications such as ready-made, found object, assamblage, and movements such as Minimal Art, Land Art are the practices pushing the sculpture notion up to the front today. Effects of concepts such as three dimension, space, volume, which exist in the most basic sculptural structure, will be examined in both in the place of the form of sculpture art itself, and also their effects to the sculptural structures today.