Direct Flow Injection Analysis Assay for the Determination of Amiodarone in Pharmaceutical Formulations
Özet
Amiodarone hydrochloride (2-butyl-3-benzofuranyl-4-[2(diethylamino) ethoxy]-3,5 diodophenyl ketone hydrochloride) is a class III anti-arrhythmic agent and one of the most powerful drugs used in the treatment of ventricular and supraventricular tachycardias. In the present study, a flow injection analysis of amiodarone hydrochloride using UV detection is described. The best solvent system was found as %10 methanol. A flow rate of 1.4 ml.min⁻¹ was pumped and active material was detected at 242 nm. The calibration equation was linear in the range of 5.54x10⁻⁸ and 2.70x10⁻⁷ M. Limit of detection and limit of quantification were calculated 1.84x10⁻⁸ and 5.54x10⁻⁹ M. The proposed method was applied to the determination of AMI in the pharmaceutical preparations. The results were compared with those obtained from UV-Spectrophotometry. The results showed that there is a good agreement between flow injection analysis method and UV-Spectrophotometry. The validation studies were realized by the related applications and the results were evaluated statistically. According to the results, non-significant difference was observed between the methods. Amiodaron hidroklorid (2-bütil-3-benzofuranil-4-[2(dietilamino)etoksi]-3,5 diiyodofenil keton hidroklorid) sınıf III antiaritmik bir ajan olup ventriküler ve supraventriküler taşikardinin tedavisinde kullanılan en güçlü ilaçlardan biridir. Bu çalışmada amiodaron hidroklorid için UV deteksiyon kullanılarak bir akış enjeksiyon analizi tanımlanmıştır. Amiodaron hidroklorid için en iyi çözücü sistemi %10 metanol olarak belirlenmiştir. 1.4 ml.dk⁻¹ akış hızı kullanılmış ve aktif materyal 242 nm.’de de-tekte edilmiştir. Kalibrasyon denklemi 5.54x10⁻⁸ ve 2.70x10⁻⁷ M aralığında doğrusal olarak bulunmuştur. Tayin ve saptama sınırı sırasıyla 1.84x10⁻⁸ ve 5.54x10⁻⁹ M olarak hesaplanmıştır. Önerilen metot amiodaron içeren farmasötik preparatlara uygulanmıştır. Sonuçlar UV spektrofotometrisinden elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Sonuçlar akış enjeksiyon analizi ve UV spektrofotometrisi arasında iyi bir uyumluluk olduğunu göstermiştir. Validasyon çalışmaları ilişkili uygulamalarla gösterilmiş ve sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Bu sonuçlara göre metotlar arasında farkın istatistiksel olarak önemsiz olduğu görülmüştür.
Kaynak
Anadolu Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi A - Uygulamalı Bilimler ve MühendislikBağlantı
https://hdl.handle.net/11421/1660Koleksiyonlar
- Cilt.10 Sayı.2 [27]