Gelişmiş Arama

Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorGerek, Nüvit
dc.contributor.authorAksoy, Hicran
dc.date.accessioned2015-12-25T09:57:46Z
dc.date.available2015-12-25T09:57:46Z
dc.date.issued2002
dc.identifier.uri
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11421/9854
dc.descriptionTez (yüksek lisans) - Anadolu Üniversitesien_US
dc.descriptionAnadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Anabilim Dalıen_US
dc.descriptionKayıt no: 164474en_US
dc.description.abstractUluslararası Çalışma Örgütü, Birleşmiş Milletler'in insan hakları ile ilgili uzmanlık kuruluşlarından biridir. ILO, tüm dünyada çalışma ve yaşam koşullarının iyileştirilmesine, sosyal adaletin geliştirilmesine katkıda bulunmaya çaba göstermektedir. Uluslararası Çalışma Standartlarını düzenlemekle yetkili uluslararası bir örgüt olan ILO, anayasal ilkeleri gereği işçi sağlığı ve iş güvenliğine ilişkin temel hakların geliştirilmesine de destek vermektedir. Bu anayasal ilkeler şunlardır; (I) "Evrensel ve sürekli bir barışın ancak sosyal adalet temeli üzerine kurulabileceği" gerçeği, (II) "Adaletsizlik, sefalet ve ayrıcalıkları içeren çalışma koşullarının varlığı ve bu koşulları düzeltme gereği, (III) Uluslararası rekabetin toplumsal sonuçlarından endişe edilmesi. Yeni liberal ekonomik politikaların ve küreselleşme sürecinin hız kazandığı; bu sürece paralel olarak, rekabet baskıları ve piyasa ideolojisinin, çalışma standartlarını ve sosyal güvenlik sistemlerini uygunluk ve fayda açısından tartışmaya açtığı 21. Yüzyılda, ILO Sözleşmeleri, insancıl koşullara sahip bir çalışma düzenine ulaşılabilmesi açısından evrensel bir önem taşımaktadır. Üye devletlerin, bu gelişmeler karşısında işçi sağlığı ve iş güvenliği politikalarını, ILO'nun belirlediği uluslararası normlar çerçevesinde hayata geçirebilmeleri, hızlı ekonomik değişimin getirdiği en önemli sorunlar arasında yer almaktadır. Anayasasının önsözünde "işçilerin genel ve mesleki hastalıklara ve iş sırasında meydana gelen kazalara karşı korunması" ilkesine yer veren örgütün; sağlıklı çalışma hakkının uluslararası bir uzlaşma temelinde kurumsallaşabilmesi amacıyla, üye devletlere ne gibi önerilerde bulunduğunu, işçi sağlığı ve iş güvenliğini konu alan uluslararası sözleşmelerinde bulabiliriz. Yapılan araştırmada, işçi sağlığı ve iş güvenliği meselelerini konu alan sözleşmelere ayrıntılı bir şekilde yer verilmiş; bu sözleşmelerden yedi tanesini onaylamış bulunan Türkiye'nirı ILO normlarını çalışma mevzuatına yansıtma noktasındaki kararlılığı değerlendirilmiştir. Söz konusu uluslararası sözleşmelerin, bütün uluslar için, erişilmesi gereken ortak bir ideali oluşturma noktasındaki etkililiği, üye devletlerin tutumlarıyla sıkı sıkıya bağlantılıdır. lLO bu alandaki tüm ağırlığını ancak üye devletler sorumluluklarını görüp kabul ettikleri ve yerine getirdikleri takdirde ortaya koyabilir.en_US
dc.language.isoturen_US
dc.publisherAnadolu Üniversitesien_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectİş güvenliği -- Hukuk ve mevzuat -- Türkiyeen_US
dc.subjectİşçi sağlığı -- Hukuk ve mevzuat -- Türkiyeen_US
dc.titleİşçi sağlığı ve iş güvenliğine ilişkin uluslar arası [aynen] çalışma örgütü sözleşmeleri ve Türkiye uygulamalarıen_US
dc.typemasterThesisen_US
dc.contributor.departmentSosyal Bilimler Enstitüsüen_US
dc.identifier.startpageXVI, 246 y.en_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster