Entellektüel sermaye yönetiminde sosyal sermaye ve örgütlenme yapısının rolü ve Başarı Elektronik Sanayi ve Ticaret A.Ş.'deki uygulama

Abstract

Bilgi çağında entelektüel sermaye, birey ve organizasyonlara büyük getiriler kazandırmaktadır. İşletmelerin kazançları giderek, makine, bina ve niteliksiz işgücü yerine; patent, telif hakkı, know-how, ticari sır gibi entelektüel varlıklar ile yaratıcılık ve yenilikçiliğe verilen öneme bağlı olmaktadır. Günümüz işletmeleri açısından entelektüel sermaye stratejik bir araç olarak kabul edilmekte ve yüksek düzeyde entelektüel varlıklar yalnızca, tüm örgüt üyelerinin yoğun gönüllü işbirlikleri, bir diğer ifadeyle sosyal sermayeleri yoluyla yaratılabilmektedir. Sosyal sermaye, örgütün yenilikçiliğini destekleyen uyum ve öğrenme kapasitesi ile ilişkili olup, örgüt üyelerinin birbirleriyle, işletmenin de diğer işletmelerle geliştirdikleri ilişkilerin değeri temeline kurulmuştur. İşletmelerde gönüllü işbirlikçi davranışların yaygınlaşması ile örgütsel değer yaratılması mümkündür. Bu nedenle entelektüel sermayenin etkin yönetimi, örgütün güçlü bir sosyal sermaye yapısına sahip olmasını gerektirmektedir. Bu yüksek lisans tezi çalışmasında, işletmelerde entelektüel sermayenin yönetilmesinde sosyal sermaye ve örgütlenme yapısının rolü, bütünleştirilmiş dinamik süreçleri kapsayan kapsamlı bir model yardımıyla ortaya konulmuştur. Bu model, sosyal sermayenin ortaya çıkarılması, entelektüel sermayenin ele geçirilmesi, self organize olma ve piyasa duyarlılığı arasındaki önemli bağlantıları göstermekte; sağlam sosyal sermaye temelleri atılmadan, entelektüel sermaye yaratımı üzerine odaklanmanın anlamsız olacağı ve entelektüel sermayelerini değer yaratacak biçimde ortaya çıkarıp yönetemeyen işletmelerin de kendi piyasa duyarlılıklarını, kazanç marjlarını ve ünlerini artırma yeteneklerini kazanamayacaklarını açıkça ortaya koymaktadır.