Romatoid artritli hastalarda plazma, lökosit ve eritrosit içi çinko bakır ve magnezyum düzeylerinin değerlendirilmesi

Abstract

Çalışmamızda 40 Romatoid Artrid (RA) li hasta ve 50 sağlıklı kişide plazma çinko, bakır ve magnezyum düzeyleri Atomik Absorbsiyon Spektrofotometresi ile saptanmıştır. Tam kandan lökosit ve eritrositler modifiye Boyum yöntemiyle pürifiye edilerek lökosit ve eritrosit için aynı eser element tayinleri yapılmıştır. Tenoksikam ilacı verilen 15 RA li hastada tedavi sonrası plazma, lökosit ve eritrosit içi eser element tayinleri yeniden yapılmış , hasta gruplarının verleri kontrol grubu ile mukayese edilerek değerlendirilmiştir. Kontrol grubu plazma ortalama değerleri; Zn: X=128.800-2.833 /ug/ 100 ml, Cu: X=96.740-1.800 /Wg/100 ml, mg:X=12.380-0.223 mg/1, lökosit içi (ml/10 hücrede) Zn:X=0.183-0.007 mg/1, Cu: X=0.012-001 mg/1, mg:X=0.264-0.023 mg/1, eritrosit içi (ml/10 hücrede) Zn: X=0.115+0.0 03 mg/1, Cu: X=0.008+0.001 mg/1, Mg: X=0.145+0.008 mg/1 RA li hastalarda plazma ortalama değerleri Zn: X-100.525+2.672 / ug/100 ml, Cu:X=135.400+5.261 /ug/100 ml, Mg:X=15.997+0.236 mg/1, lökosit içi Zn: X=0.052+0.006 mg/1, Cu:X=0.019+0.003 mg/1, Mg: X=0.166+0 .166+0.012 mg/1, Tenoksikam ilacı verilen RA li hastalarda plazma değerleri Zn:X=10 3.133+4.264 /ug/100 ml, Cu: X=131.800+5.124 /ug/100 ml, Mg: X=15.840+0 .297 mg/1, lökosit içi; Zn: X=0.090+0.007 mg/1, Cu: X=0.021+0.003 mg/1 Mg: X=0.543+0,051 mg/1, eritrosit içi; Zn: x=0.067+0.009 mg/1, Cu: X=0 .014+0.002 mg/1, Mg: X=0.204+ 0.022 mg/1 olarak bulunmuştur. İstatistiksel değerlendirmede, RA grubu ile teneksikam verilen RA li grupta kontrol grubuna göre plazma, lökosit ve eritrosit içi çinko önemli derecede (p[0.001) düşük, plazma, lökosit ve eritrosit içi bakır ile plazma ve lökosit içi magnezyum önemli derecede (p[ 0.001) yüksek, eritrosit içi magnezyum RA li hastalarda farksız (p] 0.05), tenoksikam alan grupta ise önemli derecede yüksek (p [ 0.01) olarak bulunmuştur. Sonuçta RA li hastalardaki plazma, lökosit ve eritrosit içi eser element düzeylerindeki önemli değişikliklerin, klinik aktivite ile ilgili olabileceği kanısına varılmış, tenoksikam verilmesinin bu elementlerin düzeyleri üzerinde önemli ölçüde etkili olmadığı tesbit edilmiştir.