Resim sanatında renk-öz bağlantıları

Abstract

Doğa karşısında kendine bir yer edinmeye çalışan ilk İnsanın mağara duvarlarına çizgiyle başlatmış olduğu süreç, o günden bugüne insanın kendini ifade etme biçimlerinin temelini oluşturmuştur. Sosyolojik ve kültürel değişimlerle birlikte insanın kendini ifade etme çabasına renk olgusunun da eklenmesiyle birlikte insanın kendini, kültürünü, yaşadığı dünyayı, korkularını, neşesini, düşlerini, inançlarını vb. değerleri yansıttığı görülmektedir. Resim sanatı tarihi temelini şekillendiren bu çizgi ve renk ilişkisi ilkel zamanlardan modern zamanlara kadar insanın kendini farklı anlamlar ve biçimlerde ifade etmesine olanak tanımıştır. Bu noktada renk olgusu insanların duygularını ve düşüncelerini ifade edebileceği önemli bir değer olmuştur. Bu araştırmada sanat tarihi içerisinde rengin değişik dönemlerde ve değişik sanatçılar hatta uygarlıklar tarafından nasıl anlamlandırıldığı araştırılmaya çalışılmıştır. "Resim Sanatında Renk-Öz Bağıntıları" adlı bu çalışmanın birinci bölümünde resimde rengin özle ilişkisini etkilemesi nedeniyle rengin fizik, fizyolojik ve psikolojik etkileri ele alınmıştır. Bu bilgilerin daha sonraki bölümlere ışık tutması beklenmiştir. İkinci bölümde resmin temel dengesini oluşturan ilkelerden biri olan açık-koyu renk değerlerinin ne gibi anlamlar taşıdığı, Uzakdoğu resim örnekleri ve Picasso'nun Guemica isimli yapıtı üzerinden açıklanmaya çalışılmıştır. Üçüncü bölümde özgül renk değerlerinin özle bağıntısının kavranabilmesi içİn özgül renk değerinin tanımı yapılmıştır ve özgül renk değerleri ile nasıl doğanın renklerinden farklı olarak renge dini semboller ve anlamlar yüklendiği açıklanmaya çalışılmıştır. Bu bölümde ortaçağ ikonlarından bireysel duyguların ifadesine, izlenimcilikten soyut resme uzanan konu yelpazesi içinde özgül renk değerleri ve öz bağıntısı incelenmiştir. Resim sanatının tarihine bakıldığında rengin, özgül renk değerinin ötesinde temsil değeri ile de kullanıldığı görülmektedir. Temsil renk değeri ile ifade edilmek istenen ise rengin dış dünyayı yansıtma aracı olarak kullanılmasıdır. Dördüncü bölümde temsil renk değerlerinin; ideal güzellikle, ışık ve rengin bir aşkın1ık ifadesi olarak kullanılmasıyla ve gerçeklikle ilişkisi, renk-öz bağıntısı açısından, araştırılmaya çalışılmıştır. Araştırma, resim sanatıyla sınırlandırılmıştır. Tez, tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Resim alanındaki kitaplardan, dergilerden, Anadolu Üniversitesi Kütüphanesinden, internetten, YÖK ve uzman kişilerin fikirlerinden yararlanılmıştır.