| dc.description.abstract | İnsan, tanık olduğu tüm tarihi süreçler boyunca 'barınma' gereksinimiyle yüzleşerek kendi yaşam alanını yaratma kaygısını duymuştur. İlk dönemlerde temel haliyle doğayı bir yaşam alanı olarak benimserken, iç dünyası ve kültüründe gelişme kaydettikçe kendine ait olanı oluşturma çabası içine girmiştir. Özellikle Neolitik Çağ'da tarımın gelişmesiyle birlikte göçebe yaşamı bırakarak, köyler kurup yerleşik bir düzene geçmiştir. Böylece, bir yapılanma süreci başlamış, mekan kavramı; 'barınma' ve 'korunma' gereksinimini karşılamaktan çok öte hem özdeksel hem de tinsel anlamlar kazanmıştır. Bu çalışma en genel anlamıyla, bu tarihi süreçte mekana kazandırılan anlamların, kavramların, olguların tinsel bağlamda irdelenmesi amacıyla yazılmıştır. Bu amaç mekana dair olan 'insan' ı tanımaya, tanımlamaya yönelik önemli bir adım sayılırken, tasarım sürecini aydınlatacak kavramsal alt yapının da anahtarı olarak görülebilir. Tasarımın her disiplininde temel olan 'insan'dır. Bu nedenle tasarım sürecinin en başından itibaren gelişen düzen ve biçim, beraberinde kullanıcının kültürü, psikolojisi ve ergonomisi gibi standartların bilgisini gerektirir. Bu bilgi tasarım disiplinlerinin yanı sıra, felsefe, psikoloji gibi tinsel bilimlerin de ağırlıklı çalışma alanını oluşturmaktadır. Bu bağlamda, yapılan bu çalışma, iç mekan değişkenlerine bağlı olarak mekan verilerini 'tinsellik' başlığı altında inceleyerek, mekan kavramı üzerine yoğunlaşmaktadır. Tasarlanan amaç, tasarım disiplinlerinden biri olan içmimarlık için farklı bir bakış açısı sunmak, tüm tasarımcılar için farkındalık yaratmaktır. | en_US |
