Geoteknik mühendisliği açısından taşıma kapasitesi ve kayma potansiyelinin yeni nesil uygulamalarla değerlendirilmesi

Abstract

Tezin birinci bölümünde, henüz Türkiye’de uygulaması bulunmayan “Yapay Zemin Dondurma Yöntemi” tüm detayları ile değerlendirilmiştir. Su muhtevası, sıcaklık ve donma süresi parametrelerinin donmuş kil, silt ve kum tipi zeminlerde ani çözülme etkisi altında meydana gelen dayanım ve şekil değiştirme özellikleri incelenmiştir. Bu parametrelere bağlı taşıma kapasitesi denklemleri önerilmiştir. Yapay olarak dondurulmuş kötü derecelendirilmiş çakıllı zeminden alınan karot numuneleri, pratikteen uygun donmanın sağlandığı numuneler ile karşılaştırılmıştır. Laboratuvar ölçeğinde özgün yapay zemin dondurma cihazı tasarımı yapılmıştır. İnce daneli zeminlerde dondurucu boru çapı (veya akışkan hızı), dondurucu boru malzemesi ve dondurucu akışkan gibi değişkenlerin ısı iletimine etkileri incelenip ısıl eğriler çizilmiştir. Tezin ikinci bölümünde ise tamamen özgün “Şemsiye Ankraj Yöntemi” için mekanik ve teorik alt yapı önerilmiştir. Ürün tasarımından arazide uygulanmasına kadar tüm aşamaları başarı ile gerçekleştirilmiştir. Buna ek olarak, yöntem laboratuvardagerçekleştirilen çekme testleri ile değerlendirilmiştir. Olası göçme modları sunulmuştur. Önerilen yöntem alt bileşenleri ile çeşitli kullanım alanları sunmakla birlikte hem taşıma apasitesinin arttırılması hem de kayma potansiyelinin daha düşük güvenlik sayıları ilegiderilmesinde güvenle kullanıma olanak sağlamaktadır. Sonuç olarak, bu tez tamamen yeni bir tasarım olan ölçekli zemin dondurma cihazını ve iki adet patent başvurusunu içermektedir. Tez sonuçlarının geoteknik mühendisliğindeki inşa süreçlerinde zaman, işçilik ve kaymaya karşı güvenlik gibi ciddi kazançlar sağlaması beklenmektedir.