l’ecriture feminine dans l’oeuvre d’hélène cixous une lecture de deconstruction

Abstract

Hélène Cixous yirminci yüzyılın ikinci yarısında postyapısalcı feminizmin merkezi bir figürü olarak politik ve edebi mecrayı son derece etkilemiş ve sayısız edebi ve eleştirel çalışmanın odağında olmuştur. Bunun yanında o sadece birçok kurgunun yazarı değil, aynı zamanda bir deneme yazarı, eleştirmen ve oyun yazarıdır. Hélène Cixous dişil yazıyı, dişil arzuyu, dişil libidinal ekonomi ve beden yazısı üzerinden oluşturulan dişil kaydı; eril libidinal ekonominin yerine koyarak eril retorik yapının hareketini baz alan bir yazı kavramı ile kuşatılmış tarihsel mecraya karşı bir model olarak sunar. “Medusa’nın Kahkahası” adlı eserinde Medusa imajını kullanarak batı düşüncesinin fallus merkezli bakış açısını yapı söküme uğratır. Bu çalışmada Hélène Cixous’un eserlerindeki dişil yazı ve dilde, metinde olduğu kadar edebi yaratımda dişil arzunun kaydının bir yapısöküm okumasının yapılması amaçlanmaktadır. Yapılmak istenen, bir bilimsel yaklaşım olarak Jacques Derrida tarafından ortaya konan yapısöküm tekniğinin Hélène Cixous’un eserlerinde nasıl kullanıldığını, fallik/sembolik sistem tarafından hakimiyet altına alınan dilbilimsel sistemin nasıl eleştirildiğini, Cixous’a ait bu dişil yazının temel bileşenlerinin neler olduğunu ortaya koymaktır. Çalışma dişil bir ekonomi potansiyeli, beden, dil, yazıya ilişkin bir dizi soruyu cevaplamakla kalmayıp aynı zamanda Cixous’un zengin ve üretken söyleminin, metinlerinin bir yapısöküm okuması ile incelenerek değerlendirilmesini de kapsar.