A study of sources of foreign language classroom anxiety in speaking and writing classes

Abstract

Dil öğrenimi ve öğretimi üzerine yapılan çalışmalar son zamanlarda öğrenciler ve onların dil öğrenimi sürecine bakış açıları üzerine odaklanmıştır. Öğretme ve öğrenmenin söz konusu olduğu her ortamda sınıfın dört duvarı dışındaki faktörlerin önemi ve bu faktörlerin öğrencilerin motivasyonu, tutumu ve amaçlarına ulaşabilmek için gösterdikleri çabayı etkileyeceği artık tartışma götürmez bir şekilde bilinmektedir. Bu nedenle ikinci ve yabancı dil öğretimi, kullanılan metod göz önüne alınmaksızın, bireylere olumlu tutumlar geliştirebilecekleri, motivasyonlarını yükseltebilecekleri ve daha etkili dil öğrencileri olmaları için uygun stratejileri kullanabilecekleri bir sınıf ortamı yaratmayı amaçlamaktadır. Diğer taraftan, dil öğrenme kaygısının öğrencilerin etkili öğrenmelerini engellediği de bilinen bir gerçektir. Bu yüzden, ikinci/yabancı dil öğretimi, daha başarılı dil öğrencileri yaratabilmek amacıyla öğrenci-merkezli ve kaygıdan uzak bir sınıf ortamı oluşturmayı hedeflemektedir. Bu çalışma, İngilizce'yi yabancı dil olarak öğrenen Türk öğrencilerinin iki üretim odaklı beceriyi -konuşma ve yazma- öğrenme ve kullanmada yaşadıkları yabancı dil öğrenme kaygısının sebeplerini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. 36 orta düzey yabancı dil öğrencisinin yabancı dil öğrenme kaygısı, Yabancı Dil Öğrenme Kaygı Ölçeği (FLCAS) kullanılarak belirlenmiş ve her bir denek, ölçeğe verdiği cevaplara göre yüksek, orta ve düşük kaygılı olmak üzere, üç kaygı seviyesinden birine konulmuştur. Tüm deneklerden daha sonra konuşma ve yazma dersleri için 4 hafta boyunca günlük tutmaları istenmiştir. Rasgele seçilmiş 12 denek ile duydukları kaygının sebeplerini daha iyi açıklamak amacı ile mülakat yapılmıştır. Çalışmaya katılan öğrencilerden her biri aynı zamanda, dil öğrenimi hakkındaki inançlarının kaygıları üzerindeki etkisini ölçmek amacıyla Dil Öğrenimi Hakkındaki İnançları Belirleme Ölçeğini (BALLI) cevaplamışlardır. Öğrencilerin günlük ve mülakatlarda ifade ettikleri görüşler her iki beceri için incelendiğinde üç ana kategori ortaya çıkmıştır. Çalışmaya katılan öğrenciler, yaşadıkları kaygının kişisel sebeplerden -dil öğrenme becerisinin birey tarafından olumsuz değerlendirilmesi, bireyin diğer öğrencilerle kendini kıyaslaması, yüksek kişisel beklentiler, dil öğrenimi hakkındaki yanlış inançlar- öğretmenlerin tutumu ile ilgili sebeplerden -öğrencilere ve onların hatalarına karşı- ve konuşma ve yazma derslerinde izlenen öğretme prosedülerinden -sınıfın önünde konuşma, sözlü sunular yapma, bireysel çalışma, paragraf formunda yazma- kaynaklandığ