| dc.description.abstract | Resim sanatında, fon ve figürü oluşturan; renk, leke, ışık- gölge gibi evrensel sanat kuramlarıdır. Bu kuramlarla, espas, derin- lik, boyut gibi unsurlar oluşturulur. Renk ve renklerin kanunları, zıtlıklar, değer farklılıkları, onları birbirlerinden ayıran mesafe ve aralıklar, resimde biçimleri oluşturur. Bütün bu elemanların bir araya gelmeleri sonucunda bir resim meydana gelir. Formlar, ritmler, biçim- lerin gelişmesi doğadan değil, resmin kendi değerlerinden hareketle- nir. Türk resminin 19.yy.'dan önceki örnekleriyle, genel olarak el yazması kitap resmine dayandığını biliyoruz. 199. yy.'da da minyatür resmine Batı yöntemleri girmeye başlamıştır. Sanatımızın tuval üzerine yağlıboya teknikleriyle çağdaş figüratif açılıma sahne olan ilk dönemi 19. yy. yarısı, hatta sonlarıdır. Sanayii Nefise döneminde asker ressamlarla figüre ağırlık ve- ren çalışmalar yapılmıştır. 1914 kuşağı sanatçılarda figür, kompozis- yon sorunlarına olan duyarlılık ilk kez artmıştır. Türk resminde empresyonist anlamda ve fotoğraftan yapılan ça- lışmalara tepki olarak D Grubu ortaya çıkmış ve Türkiye'de dışavurumcu sanatın öncüleri olmuşlardır. Abidin Dino, Nurullah Berk, Zeki Faik izler, Elif Naci, Cemal Tollu ve haykaltraş Zühtü Müridoğlu'ndan o- luşan bu grup daha sonra kendilerine dönem dönem katılan sanatçılarla sayıları artmıştır. Bu grup fon ve figür çözümlerini sanatın evrensel yöntemlerine dayalı olarak dışavurumcu bir yolla çözümlemeye gitmiş- lerdir. | en_US |
