Sendikal kriz çıkmazında sendikalara yönelik algı ve Y kuşağı : Eskişehir örneği

Abstract

Sendikalaşma oranlarındaki düşüşler, toplu pazarlığın kapsamının daralması, sendikal faaliyetlere katılımın azalması ve grev sayısındaki düşüşler dünyada ve Türkiye'de sendikaların kriz içinde bulunduğunun göstergeleri arasındadır. Buna ilişkin olarak bireylerin sendikalara karşı algıları, değişen istihdam yapısı, işsizlik ve sendikalardan kaynaklanan sorunlar olmak üzere çeşitli gerekçeler sunulmaktadır. Sendikaların içerisinde bulunduğu krizin aşılması için işgücü piyasasında yüksek oranlara sahip olan ve sendikaların geleceği açısından önem arz eden Y kuşağının (1980-1995 arası doğanlar) sendikalara bakış açılarının ortaya konulması gerekmektedir. Bu amaçla çalışmada, Y kuşağı üç farklı grup olarak ele alınmaktadır: Çalışanlar, işsizler ve üniversite son sınıf öğrencileri. Tezin giriş bölümünde araştırma problemi, önemi ve sınırlılıkları belirtilmektedir. İkinci bölümde, çalışmanın teorik çerçevesinin ortaya konulması için alanyazına yer verilmekte, üçüncü bölümde ise araştırma yöntemi açıklanmaktadır. Genel tarama modeli kullanılarak gerçekleştirilen araştırmada nicel veri toplama yöntemlerinden anket yöntemi kullanılmaktadır. Eskişehir ili evreninde örneklem olarak belirlenen 747 katılımcının 21-36 yaş aralığında olduğu görülmekte ve bu yaş aralığı Y kuşağını temsil etmektedir. Elde edilen verilerin analizinde betimsel ve kestirisel istatistik yöntemlerinden yararlanılmaktadır. Dördüncü bölümde, yapılan analizlerin bulguları yer almakta ve yorumlanmaktadır. Son bölümde ise, araştırma sonuçlarına ve önerilere değinilmektedir. Araştırma sonucunda işsizlerin sendikal algılarının çalışanlar ve öğrencilere kıyasla daha olumsuz olduğu görülmektedir.