Eskişehir Fay Zonu'nun Güneydoğu Bölümünü Oluşturan Ilıca Kolu: Orta Anadolu'da Sağ Yanal Doğrultu Atımlı Aktif Bir Yapı

Abstract

Eskişehir Fay Zonu Türkiye'nin önemli neotektonik yapılarından biridir. Anadolu bloğunda yer alan Batı Anadolu genişleme bölgesi ile doğrultu atımlı fay etkisi altındaki kuzeybatı Orta Anadolu daralma bölgesini birbirinden ayırır. Eskişehir Fay Zonu'nun güneydoğu bölümü genel olarak kuzeyden güneye sırasıyla Ilıca, Yeniceoba ve Cihanbeyli ismini taşıyan üç bölüme ayrılır. Sağ yanal doğrultu atımlı Ilıca kolu yaklaşık 100 km uzunluğundadır ve kuzeybatı-güneydoğu doğrultusunda birçok parçadan oluşur. Fay yüzeyleri, ikincil kırıklar, kataklastik zon, kırık kontrollü drenaj yapısı, sağ yanal dere ötelenmeleri, Kuvaterner birim içinde sismik yansıma kesitlerinde gözlenen deformasyon ve bölgenin depremselliği Ilıca kolunun sağ yanal doğrultu atımlı aktif bir fay olduğunu göstermektedir. Ilıca kolunun Ankara'nın batı-güneybatısındaki daralmayla ilişkili yapıları güneyden sınırlandırdığı düşünüldüğünde, Orta Anadolu'daki daralmalı ve genişlemeli bölgeler arasında bir sınır fayı olarak ayrıca bölgesel tektonik anlamda bir önemi vardır

The Eskişehir Fault Zone is one of the prominent neotectonic structures of Turkey. It separates the west Anatolian extensional province and the strike-slip induced northwest central Anatolian contractional area in the Anatolian Block. Its southeastern part is generally divided into three branches, namely the Ilıca, Yeniceoba, and Cihanbeyli from north to south, respectively. The right lateral strike-slip Ilıca branch (IB) is an approximately 100-km-long fault and it is composed of several segments in a northwest-southeast direction. The slickensides, subsidiary fractures, cataclastic zone, fracture-controlled drainage pattern, right lateral stream deflections, deformation in the Quaternary unit observing in the seismic reflection sections, and seismicity of the region all indicate that the IB is an active right lateral strike-slip fault. The IB has also a regional tectonic importance as a boundary fault between the contractional and the extensional regions in central Anatolia considering that it is the southern limit of the contraction-related structures in the west-southwest of Ankara