Çalışma Yaşamına Bakış Açılarının Tarihsel Süreçteki Değişimi ve Yönetimcilik (Managerializm) Anlayışının Yükselişi

Abstract

Yönetimcilik, geliştirilen yönetsel aygıtların aslında kapitalizmin nihai amacı olan "artık değer yaratma ve yaratılan bu değerden daha fazla pay alma" amacına hizmet eden ve çalışanı öne çıkarmak gibi niyeti olmayan bir yaklaşımdır. Bu yaklaşıma göre, örgütler, yönetimsel/denetimsel aygıtlara ihtiyaç duymaktadırlar. Managerializm, söz konusu ihtiyacı karşılamada kullanılan çeşitli araçlar sunan bir anlayış olma niteliği taşımaktadır. Örgütler açısından bakıldığında; küresel dinamikler doğrultusunda yeniden yapılanma ihtiyacı, karmaşıklık düzeyi yüksek koşullar altında yeni bir düzen oluşturma arayışını beraberinde getirmektedir. İşverenler ise belirsizliğin azaltılması, esnekliğin hayata geçirilmesi, işgücünün özgürleşmesi kamuflajı altında managerializmin meşruiyet alanını genişletmeye yönelik (bilinçli ya da bilinçsiz) çabalarını sürdürmektedirler. Dolayısıyla, çağdaş çalışma yaşamında işgörenlerin, estetize edilmiş bir managerializm anlayışına maruz kalmakta olduklarını ileri sürebilmek mümkün hâle gelmektedir. Çalışma yaşamına bakış açılarındaki dönemselliği incelemeyi amaçlayan bu çalışmada, managerializme konu olması yönüyle eleştirilen insan kaynakları uygulamalarına ilişkin tartışmalar ele alınmıştır. Yöntemsel olarak ise, en genel çerçeveden, performans değerlendirme özeline doğru gidilerek, konunun aydınlatılması amaçlanmıştır.

Managerialism is an approach that not have an intention to bring the employee to the fore since that it serves to the ultimate purpose of capitalism to "create surplus value and get greater share from the created value", with its developed managerial tools. According to this approach, organizations need managerial/supervisory tools. Managerialism also offers a variety of tools used to meet this requirement has emerged as a concept. When considered from the perspective of organizations, the need for reconstruction over global dynamics brings about the quest for creating a new order in a chaotic environment. Meanwhile employers continue their efforts to reduce uncertainty, realizing flexibility to expand (consciously or unconsciously) the legitimacy of managerializm under the camouflage of emancipation of labor. Starting from this general perspective, employees' working life, modern, competitive blessed, they were taken by a managerializm understanding has been greatly influenced aesthetic becomes possible to argue. In this study, changes in perceptions about working life is argued and managerialism, which is criticized being subject of the human resources applications is discussed. Methodologically, from the general context, by going to the specific performance appraisal is intended to clarify the issue.