Preferences of Turkish ENT specialists about academical meetings: a survey study

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye'de Kulak Burun Boğaz uzmanı hekimler ile Kulak Burun Boğaz hastalıklarında asistanlık eğitimi alan hekimlerin bilgi edinebilme çabalarını ve kanıta dayalı becerilerini kazanma isteklerini araştırmaktır. Yöntem: Ekim 2010'da Türk Ulusal Kulak Burun Boğaz kongresine katılan 740 KBB hekimine kesitsel bir anket uygulandı. Beş yüz kırk üç tamamlanmış anket değerlendirmeye alınarak çalışmaya dahil edildi. Bu anket hekimlerin akademik olarak Kulak Burun Boğaz toplantılarından beklentilerini içeren dört sorudan oluşuyordu. Bu dört soru için birden beşe kadar olan 'değer tespiti' puanlama sistemi kullanıldı. Bulgular: Bilgiye hakim olma istekliliği ile meslekte yıl deneyimi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon saptandı. 'Toplantılardan size en yararlı geleceğine inandıklarınız hangileridir?' sorusuna verilen cevaplar incelendiğinde canlı interaktif cerrahi seyretmek ya da tek konulu sempozyuma katılmak yerine, yurt dışında ameliyat izlemek ve kurslara katılmak, 'Hangi toplantıya ya da uygulamalı kursa katılmak cazip geliyor?' sorusuna da yine canlı cerrahi izlenebilen toplantı yerine, 'Öncelikle kadavra diseksiyon kurslarına katılmak' cevapları alındı. Sonuç: Çalışma sonucumuz, ülkemizde çalışan KBB hekimlerinin eğitim amaçlı spesifik interaktif bilginin sadece toplantılardan elde edilmesinden çok; kadavralardan elde edilen kanıta dayalı pratikle olacağına inandığını ve çoğunluğunun bilgi ve becerilerini arttırmaya istekli olduğunu göstermektedir. Makalemizin sonuçları KBB uzmanlarının eğitim sürecinde dikkat edilmesi gereken noktalara ışık tutmaktadır.

Objective: The objective of this study was to investigate the current information-seeking behaviors of ENT physicians and ENT trainees in Turkey and their willingness to learn and acquire evidence-based practice skills. Methods: A cross-sectional survey was carried out by distribution of a questionnaire to 740 otolaryngologists employed in Turkey who attended a national otolaryngology meeting in October 2010. Five-hundred forty-three completed questionnaires were gathered. The questionnaire was created as four questions including expectations from academical meetings valuation scoring from one to five points was used to evaluate these four questions in the questionnaire. Results: There was a statistical correlation between the number of years of experience and willingness to acquire information mastery skills. When the responses to the question 'Which meetings do you believe that you will benefit mostly?' were analyzed, they preferred to watch surgical operations in international workshops or participate in courses abroad, instead of attending interactive surgical operations or symposiums on a single topic. Based on the responses to the question 'Which meetings or applied courses do you find attractive to participate?' they preferred to attend 'courses of cadaver dissection' in lieu of live-interactive surgical operations. Conclusion: Most otolaryngologists in Turkey not only believed that it is essential to acquire specific interactive information from the meetings, but also they were convinced that effective education depends on evidence-based practice with cadavers. Most were willing to increase these information and skills. Results of our article shed light on the points to be considered in educational process of ENT specialists.