Türkiye’de ekonomik büyüme ve istihdam arasındaki nedensellik ilişkisinin analizi: Özçıkarımlı dalgacık yaklaşımı
Özet
Türkiye ekonomisinin 2002 yılı sonrası dönemde sergilediği büyüme rakamlarına karşılık yaşanan yüksek işsizlik rakamları “istihdamsız büyüme” görüşünün çok fazla gündeme getirilmesine yol açmıştır. Bu çalışma; istihdamsız büyüme tartışmasına bilimsel bir açıklık getirmek amacıyla istihdam ve ekonomik büyüme arasındaki Granger nedenselliğin varlığını özçıkarımlı dalgacık yaklaşımı ile incelemektedir. Bu yaklaşım geleneksel nedensellik testlerinin sağladığı orijinal gözlemler arasındaki nedensellik ilişkisini ortaya koymasının yanında serileri dalgacık ayrıştırma yöntemiyle farklı frekans bantlarına ayırarak, ayrıştırılmış serilerin aynı ölçekleri arasındaki nedensellik ilişkisini de ortaya koymaktadır. 2005M1-2013M4 dönemini kapsayan çalışmamız sonucunda orijinal serilerde nedenselliğin tek yönlü olarak büyümeden istihdama doğru çalıştığı ve frekans düştükçe iki yönlü çalışan nedensellik ilişkisinin varlığı bulunmuştur. Ancak, elde edilen ampirik bulgular bu iki değişken arasında uzun dönemde bir nedensellik ilişkisinin varlığını desteklememektedir. The unemployment rate in Turkey remains high in spite of the high growth rates that Turkish economy performed since 2002. The main purpose of this study is to reveal the causal relation between economic growth and employment by using a wavelet approach in order to bring a scientific explanation to jobless growth discussion. Besides providing the causal relation between the time series at their original level, wavelet approach also make it possible to decompose the employment and growth series at various frequency bands using wavelet methodology and revisit the causal relationships among the decomposed series on a scale by scale basis. The major findings of our study, which cover the period between 2005M1 and 2013M4, show that the unidirectional causality runs from economic growth to employment at the original level and there is evidence of bidirectional causality as the frequency decreases. However, our empirical results do not support any causal relation between these two variables in the long run.
Kaynak
Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler DergisiCilt
0Sayı
38Bağlantı
http://www.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TVRVeU1ERTBOQT09https://hdl.handle.net/11421/19087
Koleksiyonlar
- Makale Koleksiyonu [130]
- TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu [3512]