AR-GE tabanlı içsel büyüme modelleri ve AR-GE harcamalarının ekonomik büyüme üzerine etkisi:OECD ülkeleri panel veri analizi

Abstract

Neo-Klasik büyüme teorilerinin temel öngörüsü ülkelerin büyüme oranlarının zaman içerisinde birbirine yakınsayacağıdır. Romer (1990), Grossman-Helpman (1991) ve Aghion- Howitt (1992, 1998) tarafından geliştirilen Ar-Ge tabanlı modeller ülkeler arasında büyüme oranlarının neden yakınsamadığına ilişkin daha tatmin edici bir açıklama getirmiştir. Bu çalışma Ar-Ge harcamaları, araştırmacı sayıları ve patent sayılarının GSYİH üzerindeki etkisini araştırmaktadır. OECD ülkeleri için panel veri tekniği kullanılarak yapılan analizlerde, Ar-Ge harcamaları, araştırmacı sayıları ve patent sayılarının GSYİH üzerinde pozitif ve yüksek oranlı bir etkiye sahip olduğuna yönelik bulgular elde edilmiştir.

The essential assumption of Neo-Clasic models is that the economic growth of contries will be convergence. Growth models have been developed by Romer (1990), Grossman-Helpman (1991) and Aghion-Howitt (1992, 1998) have more satisfy explanations on convergence. In this study we exemine the effects of R&D expenditure, number of researchers and number of patents on GDP. We found possitive and high correlation among R&D, researcers, petents and GDP by using panel data analysis for OECD countries.