Eşzamanlı ipucuyla öğretim yönteminin otistik bir çocuğa İngilizce kelime öğretimi üzerine etkileri: Hedeflenmeyen bilgi öğretimi Yüzyılın İlk Yarısında

Abstract

Bu araştırmada, eşzamanlı ipucuyla öğretimin otizmli bir çocuğa İngilizce kelimelerin Türkçe anlamlarını öğretmede etkili olup olmadığı incelenmiştir. Bununla birlikte araştırmada deneğin, öğretim bittikten bir, iki ve dört hafta sonra da öğrendiği beceriyi sürdürüp sürdüremediği, farklı araç ve kişiye genelleyip genelleyemediği ve sunulan hedeflenmeyen bilgiyi öğrenip öğrenemediği de değerlendirilmiştir. Araştırma, otizm tanısı almış 11 yaşındaki bir erkek denekle yürütülmüştür. Araştırma, haftada iki gün ve günde bir öğretim oturumu ve oturumların tümü bire-bir öğretim düzenlemesi şeklinde gerçekleşmiştir. Araştırmada tek denekli araştırma modellerinden yoklama evreli davranışlar arası çoklu yoklama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın bulguları, eşzamanlı ipucuyla öğretimin otizmli bir çocuğa İngilizce kelimelerin Türkçe anlamlarının öğretiminde etkili olduğunu, öğretim sona erdikten bir, iki ve dört hafta sonra da bu davranışları sürdürdüğünüfarklı araç ve kişiye de genelleyebildiğini göstermektedir. Ayrıca, deneğin kendisine sunulan hedeflenmeyen bilgiyi de %100 düzeyinde öğrendiği görülmüştür.

This study investigates whether the simultaneous prompting procedure was effective in teaching Turkish equivalents of English words to a child with autism. It also evaluated whether the subject could maintain the learnt skill one, two and four weeks after the end of the instruction, whether he could generalize the skill to a different material and a different person, and whether he had learned the instructive feedback provided. The study was conducted with an 11 year old male subject diagnosed with autism. The study was realized twice on separate days each week, one instruction session a day, and all sessions were realized in one-to-one teaching. A multiple probe design across sets of behaviors was employed in the study. The findings indicated that the simultaneous prompting procedure was effective in teaching Turkish equivalents of English words to a child with autism, that he could maintain these behaviors one, two and four weeks after the end of the instruction, and that he could generalize these behaviors to a different material and a different person. Besides, the subject was observed to have learned at 100% levelinstructive feedb