Kamusallığın Çöküşü ve Bireyin Sorumlulaştırılması Olarak 'Yaşam Boyu Öğrenme': Eğitim ve İstihdam Politikalarının Eleştirisine Bir Katkı

Abstract

Bu çalışma, Dünya Bankası, OECD, Avrupa Birliği vb. kuruluşların öncülüğünde eğitim/öğrenme ile istihdam ilişkilerini mutlak bir şekilde birbirine eklemlemeye çalışan yaşam boyu öğrenme anlayışının yeni bir yönetimsellik paradigmasına işlerlik kazandırdığını öne sürmektedir. Uzun dönemli işsizlik ve sıklıkla iş değiştirmek zorunluluğu yapısal bir problem haline gelmektedir. Yaşam boyu öğrenme (YBÖ) modeli; bireylerin eğitimini kamusal sorumluluk ve kamusal iyiye katkı bağlamında tüm toplumsal bağlarından kopararak, yalnızca işletme mantığına hapsolan bir ekonomi anlayışıyla mesleki ve teknik becerinin bitimsiz bir şekilde geliştirilmesi ile ilişkilendirmektedir. İş gücü becerisini geliştirmeye odaklanan yaşam boyu öğrenme pratiği, esnek üretimin ihtiyaçlarının karşılanmasında iş sahibi olarak kalmanın sorumluluğunu bireyin kendisine yükler.

This study suggests that the understanding of lifelong learning led by the organizations such as World Bank, OECD, and European Union etc. that endeavor to articulate education/learning with employment through which new governmentality paradigms gain functionality. Long-term unemployment and obligation of frequent job changes have become a structural problem. The lifelong learning model associates the education of individuals with the infinite development of occupational and technical skills by breaking all social bonds in terms of social responsibility and social wellbeing, with an understanding of an economy trapped in business logic. Focused on the development of labor force skills, the practice of lifelong learning burdens the responsibility of remaining as an employee to the individuals in satisfaction of the needs of flexible manufacturing.