Anadolu Türk halı ve düz dokuma yaygılarında yer alan çocuk motifleri

Abstract

Giriş: İnsanın var oluşuyla başlayan ve gelişen motif, desen ve formlarla örülü simgesel dil Anadolu insanının sesi, müjdecisi, sırdaşı olmuştur. Bu simgesel dil özellikle; Anadolu düz dokuma yaygıları, halı motif ve desenlerinde dikkat çekicidir. Çalışmamızda; Anadolu halı ve düz dokuma yaygılarında kullanılan çocuk motifleri detayları ile incelenmektedir. Materyal ve Method: Çocuk motifleri, konu ile ilişkili çeşitli yazarların derleme, makale, kitap ve kataloglarından araştırılmıştır. Bulgular: Duygu ve sembollerle yüklü olan desenlerde kız ve erkek çocuk motifleri stilize çizgilerle betimlenirken, her yöre kendine özgü renk, desen ve motifler kullanmıştır. Tartışma: Kadın, tabiat ve yaşadığı hayat ile ilgili her şeyi ilmek ilmek işler tezgâhında. Her motifte bir aşk, her motifte bir ayrılık, nefret, dilek, yalvarış ya da konumuz olan çocuk motiflerinin betimlediği gibi çocuk özleminin ya da çocuğun kaybından duyulan derin üzüntünün izleri vardır. Anadolu 'nun kitapları kabul edilen dokumalar, bulunduğu çağ ya da bölge ile sınırlı kalmamış, dünyanın sayılı müze, saray ve seçkin mekânlarında meraklılarına hala sessiz bir dille hikâyelerini anlatmaya devam etmektedirler.

Introduction: The symbolic language, woven with motifs, patterns and forms have started with the existence of human being and has been the voice, forerunner and confidant of Anatolian people. This symbolic language is especially significant in Anatolian simple weaving ground clothes, carpet motifs and patterns. In our study the child motifs used in Anatolian carpets and simple weaving ground clothes were analyzed in detailed. Material and Methods: Child motifs were studied from the collections, articles, books and catalogues of various related authors. Findings: In patterns which were shaped with emotions and symbols, girl and Ipy child motifs were described with stylized lines. Each region used its peculiar colors, patterns and motifs. Discussion: In their carpet loom, the women weave every single thing they experience with the nature and with her life. Each motif describes a love, separation, hatred, desire, appeal or a child, which is our subject matter. These motifs also reflect a dream or a deep sorrow for the loss of a child. The weavings are considered to be the books of Anatolia. These weavings are not bounded with the era or area they belong to; they continue to tell their stories with a silent language to their fans in respectable museums, palaces and elite places of the world.